2023 წლის კალათბურთის მსოფლიო ჩემპიონატი 25 აგვისტოს დაიწყება და გაგრძელდება 10 სექტემბრის ჩათვლით – ერთდროულად სამი ქვეყანა, ფილიპინები, იაპონია და ინდონეზია იქნება მასპინძელი. ჩემპიონატში მონაწილე 32 რჩეული ნაკრები გადანაწილდა რვა 4-გუნდიან ჯგუფში, ჩვენი ნაკრები მოხვდა F ჯგუფში, რომელიც იაპონიის ქალაქ ოკინავაში [Okinawa Arena] გამართავს შეხვედრებს.
ვიცით, რომ ჯგუფის მხოლოდ ორი საუკეთესო ნაკრები შეძლებს შემდეგ ეტაპზე გასვლას. თუკი ეს ვერ მოვახერხეთ, ბრძოლა მეჩვიდმეტე-ოცდამეთორმეტე ადგილებისთვის გაგრძელდება, თუმცა მეტოქეებისა და ჩვენი შემადგენლობის ძალის გათვალისწინებით, ჯგუფიდან გასვლის ძალიან რეალური და ხელსაყრელი შესაძლებლობა არსებობს:
VS კაბო-ვერდე – 26 აგვისტო, 12:00 საათი
ილიას ზუროსის გუნდი მსოფლიო ჩემპიონატზე ასპარეზობას ჯგუფის აუტსაიდერთან, კაბო-ვერდესთან შეხვედრით დაიწყებს, შესაბამისად, გვაქვს შანსი, ისტორიულ შეხვედრაში, მსოფლიო ჩემპიონატის ჯგუფური ეტაპის სადებიუტო მატჩში, გავიმარჯვოთ და ფსიქოლოგიური უპირატესობა, თვითრწმენა ტურნირის სტარტზევე მოვიპოვოთ. კაბო-ვერდეს საკალათბურთო ნაკრებზე ბევრი არაფრის თქმა შეგვიძლია, ვიცით მხოლოდ ის, რომ მათი ხუთეულის უპირობო ლიდერი იქნება მადრიდის რეალის ცენტრი, 221 სმ სიმაღლის ედი ტავარეში – შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ლეგენდარული კალათბურთელი, ევროპის მასშტაბით ერთ-ერთი საუკეთესო მოქმედი ცენტრი, გიორგი შერმადინის პირდაპირი კონკურენტი. ისიც უნდა ვთქვათ, რომ კაბო-ვერდეც ჩვენს მსგავსად სადებიუტო მსოფლიო ჩემპიონატზე მიიღებს მონაწილეობას. მთავარი მწვრთნელი, ემანუელ ტროვოადა გამოცდილი სპეციალისტია, მისი და მისი კალათბურთელების შეფასებისას არ უნდა შევცდეთ, არ მოვდუნდეთ, მსოფლიო ჩემპიონატზე ტყუილად არც ერთი ნაკრები ხვდება.
VS სლოვენია – 28 აგვისტო, 15:30 საათი
სლოვენიის საკალათბურთო ნაკრები ევროპული კალათბურთის ნამდვილი გრანდია, ძალიან დიდი ისტორიით, ძალიან კარგი აწმყოთი და, რაც მთავარია, ასევე ძალიან კარგი მომავლით. სლოვენია საკალათბურთო ქვეყანაა, რომელიც მუდამ ისეთი ნიჭიერი ლიდერებით თამაშობს, როგორიც იყო გორან დრაგიჩი და როგორიც ახლაა ლუკა დონჩიჩი. გორანი ჩემპიონატს ტრავმის გამო გამოტოვებს, თუმცა სამაგიეროდ ბრწყინვალე ფორმაშია ლუკა, რომლის წინააღმდეგაც ილიას ზუროსსა და ჩვენს დამცველებს რაღაც განსაკუთრებულის მოფიქრება მოუწევთ. სლოვენია, ფაქტობრივად, იმავე შემადგენლობით გახდა 2017 წლის ევრობასკეტის გამარჯვებული, ეს ჯერ კიდევ მაშინ იყო, როცა თინეიჯერი ლუკა დონჩიჩი მადრიდის რეალში თამაშობდა, მას შემდეგ ისიც და ნაკრების სხვა წევრებიც კიდევ უფრო შეთამაშდნენ, ალეკსანდერ სეკულიჩის გუნდი მთლიანად მის გამთამაშებელზე გადაეწყო. საბერძნეთთან ამხანაგურ შეხვედრაში ტრავმა მიიღო მათმა მსუბუქმა ფორვარდმა, ვლატკო ჩანჩარმა, რომელიც არათუ ტურნირს, არამედ საერთოდ სპორტს რამდენიმე თვით ჩამოშორდა, თუმცა შემადგენლობა კვლავ ძალიან ძლიერი და საშიშია.
VS ვენესუელა – 30 აგვისტო, 12:00 საათი
ვენესუელას ნაკრები მსოფლიო ჩემპიონატებზე ასპარეზობით ჯგუფში ყველაზე გამოცდილია (4 მონაწილეობა) – მათი საუკეთესო შედეგი მე-11 ადგილი იყო. ფერნანდო დუროს გუნდი არასტაბილურობით გამოირჩევა, ერთ სათამაშო დღეს მათ შეიძლება არგენტინის ნაკრებს მოუგონ, მერე კი სრულიად მოულოდნელად სამხრეთ სუდანთან ლამის 20-ქულიანი სხვაობით განადგურდნენ (80:61). ამოუცნობია მათი შესაძლებლობები და შემადგენლობის აბსოლუტური უმრავლესობაც შიდა ჩემპიონატში ასპარეზობს. საშიშია მსგავს არასტაბილურ გუნდებთან ამ დონის ტურნირზე თამაში, ნებისმიერ დროსაა მოსალოდნელი, რომ მათ საკუთარი შესაძლებლობების მაქსიმუმი გამოავლინონ. თანაც ვენესუელა ჩვენს უშუალო კონკურენტად შეგვიძლია მივიჩნიოთ ჯგუფიდან გასვლის ბრძოლაში, თუკი კაბო-ვერდეს აუტსაიდერად, ხოლო სლოვენიას ფავორიტად მოვნათლავთ. გუნდის ლიდერად აწ უკვე ვეტერანი, 36 წლის ვინდი გრატეროლი ითვლება.
საქართველოს ნაკრები
დარწმუნებით შეიძლება იმის თქმა, რომ ჩვენი ჯგუფის მეტოქეები ილიას ზუროსის გუნდს ძალიან სერიოზულ და მთავარ კონკურენტად აღიქვამენ, შესაბამისად, სრულად იქნება შესწავლილი ჩვენი ნაკრების შემადგენლობა, ყველა ძლიერი თუ სუსტი მხარე.
ძალიან მძიმედ დაიწყო საქართველომ წინასატურნირო სპარინგმატჩები, იაპონიაში გამგზავრებამდე სულ 6 შეხვედრა ჩავატარეთ (3 მოგება, 3 წაგება) – თავდაპირველად ჯერ ეგვიპტესთან დავმარცხდით – 76:81; მერე ლიეტუვასთან დავთმეთ ბოლო წამზე შეხვედრა – 102:104; ლატვიასთან კი სრულიად უშანსოდ წავაგეთ – 57:82. ამ სამ მძიმე მარცხს მოჰყვა გამარჯვებების სერია ჯერ იორდანიასთან (86:69), მერე მონტენეგროსთან (84:79) და ბოლოს ირანთან (84:72).
ნაკრები უკვე გაემგზავრა იაპონიის ქალაქ ოკინავაში, 19 აგვისტოდან 21 აგვისტოს ჩათვლით, უშუალოდ ტურნირის მასპინძელ სივრცეში დაიწყება ვარჯიშები, მსოფლიო ჩემპიონატის დაწყებამდე 3 დღით ადრე, 22 აგვისტოს კი საკონტროლო ამხანაგური შეხვედრა ძალიან ძლიერი ავსტრალიის ნაკრების წინააღმდეგ – ამით დასრულდება მოსამზადებელი ეტაპი და 26 აგვისტოს ხსენებულ კაბო-ვერდესთან ჩავატარებთ არსებობის ისტორიაში პირველ მატჩს მსოფლიო ჩემპიონატის ჯგუფურ ეტაპზე.
ილიას ზუროსმა და მისმა სამწვრთნელო შტაბმა დატვირთული მოსამზადებელი ეტაპის შედეგად, შემდეგი 12 კალათბურთელი შეარჩია იაპონიაში გამგზავრებამდე:
თორნიკე შენგელია; გიორგი შერმადინი; გიორგი ცინცაძე; რატი ანდრონიკაშვილი; დუდა სანაძე; გოგა ბითაძე; მიხეილ ბერიშვილი; სანდრო მამუკელაშვილი; კახაბერ ჯინჭარაძე; ლუკა ლიკლიკაძე; გიორგი ტურძილაძე; თად მაკფადენი.
ბევრნაირი როტაცია და ფორმაციათა ცვლა შეიძლება, ბევრი გამორჩეული მაღალი მოთამაშე გვყავს, ამიტომაც ძირითადი ხუთეულის სხვადასხვანაირად წარმოდგენა შეგვიძლია, მუდმივი ცვლილებებითა და მეტოქის პლუსებისა თუ მინუსების გათვალისწინებით. მაგალითად, ვენესუელასა და კაბო-ვერდესთან შეხვედრებში მოსალოდნელია ხუთეულის უფრო დამძიმება, თოკო შენგელიას, გოგა ბითაძის/გიო შერმადინის და სანდრო მამუკელაშვილის თანადროულად ხშირი ყოფნა პარკეტზე, თუმცა სლოვენიის ნაკრებთან მძიმე ხუთეული, ანუ შენელებული დაცვის ხაზი, პერიმეტრზე ძალიან საშიში მსროლელების დროულ ჩაკეტვას და დინამიკაში აყოლას გაართულებს, მეორე მხრივ, შეტევაში სამწამიან ზონაში ყველა მეტოქესთან უნდა გვქონდეს უპირატესობა, ასეთია ჩვენი მოლოდინი.
გამთამაშებლის ზონაში გიორგი ცინცაძის გამოცდილება, რატი ანდრონიკაშვილის „სითავხედე“ და თად მაკფადენის სროლა იქნება ის მუდმივი იარაღი, რასაც ამ წლების განმავლობაში შევეგუეთ და რისი იმედიც მუდამ გვაქვს. ასევე იმედის მომცემია დებიუტანტი რატი ლიკლიკაძე, რომელიც ბურთს ისე ატარებს, სულ არ ეტყობა, რომ ახალბედაა ნაკრებში.
თადის სროლას მხარი უნდა აუბან დუდა სანაძემ და მიხეილ ბერიშვილმა, ასევე პერიმეტრიდან უდიდესი მნიშვნელობა ექნება ჩვენი მაღლების სროლის პროცენტს, კომბინაციებს, რომლებიც გაწელავს მეტოქის დაცვას, გადაანაწილებს პერიმეტრზე, რომ ფარზე შესატევი სივრცე გაჩნდეს.
რა თქმა უნდა, უმნიშვნელოვანესი კომპონენტი იქნება დაცვა, მობილურობა, სისხარტე და შეთანხმებულობა დაცვით ზონაში – ესაა ჩვენი მთავარი გამოწვევა, ევრობასკეტმა გვიჩვენა, რომ ლიდერის, თორნიკე შენგელიას გარეშე, კიდევ უფრო გვიჭირდა გადაწყობა, მეტოქეთა კომბინაციური თამაშის ამოცნობა და სამქულიანის მსროლელი მუდამ თავისუფალ ზონაში რჩებოდა. ცხადია, ჩვენი სიძლიერე იქნება სამწამიანში შეტევა და სამწამიანის დაცვა, თუმცა დაგვჭირდება რაღაც ახალიც, რაღაც განსაკუთრებული, მორგებადი კალათბურთი, რომლის რესურსი და ტალანტი ჩვენს ნაკრებში საკმარისზე მეტიც კია.
ავტორი: გიორგი ყორღანაშვილი