ბათუმში ერთა ლიგის B[1] ჯგუფის ბოლოსწინა შეხვედრაში საქართველოს საფეხბურთო ნაკრები უკრაინას დაუპირისპირდა და ფრედ 1-1 ითამაშა. ბათუმში მატჩამდე და მატჩის მიმდინარეობისასაც ძლიერად წვიმდა, რაც მნიშვნელოვანი გარემოება აღმოჩნდა და აისახა კიდეც თამაშის პროცესზე.
საქართველო VS უკრაინა 1-1
გოლები: კვერკველია [ავტოგოლი, 7’]; მიქაუტაძე [77’].
გვახსოვს წინა გასვლითი შეხვედრა უკრაინასთან, რომელიც ნეიტრალურ მოედანზე, პოლონეთში გაიმართა – საფარის ცუდი კონდიცია მთავარი გარემოება აღმოჩნდა ჩვენთვის, რომ ვერ გვეთამაშა საკუთარი თამაში, ახლა კი კოკისპირულმა წვიმამ შეგვიშალა ხელი. ეს ის შემთხვევებია, როცა არასაფეხბურთო მიზეზებს თავის გამართლების მიზნით არ ვეძებთ, რადგან ჩვენთვის უკვე ნაჩვევ სწრაფ, კონტრიერიშზე აგებულ ფეხბურთს სასიცოცხლოდ სჭირდება იდეალური და მშრალი მინდვრის საფარი, რომ ეპიზოდურად ნაჩვევ ნელ ტემპებში ავფეთქდეთ და ფლანგებიდან თუ ცენტრიდან გავიქცეთ წინ.
ვილი სანიოლმა ალბანეთთან მატჩისგან განსხვავებით, რომელშიც მინიმალური სხვაობით დავმარცხდით შინ, ნაკლებ ექსპერიმენტს მიმართა და ძველ, ნაჩვევ და კარგად ნაცნობ ტაქტიკას დაუბრუნდა – 5-3-1-1:
მეკარე: მამარდაშვილი;
დაცვა: კაკაბაძე, კვერკველია კაშია, ლოჩოშვილი, შენგელია, [წიტაიშვილი 67’], [გოჩოლეიშვილი 67’];
ნახევარდაცვა: ქოჩორაშვილი, კიტეიშვილი ჩაკვეტაძე, [დავითაშვილი 45’], [მექვაბიშვილი 86’];
თავდასხმა: კვარაცხელია, ზივზივაძე, [მიქაუტაძე 67’].
რაც შეეხება უშუალოდ შემადგენლობაში ცვლილებებს: ლაშა დვალის დისკვალიფიკაციის გამო, ლოჩოშვილს ცენტრალურ მცველად მოუწია თამაში, მის ადგილზე კი ძირითადში დაბრუნდა შენგელია; გველესიანის მაგივრად მარცხენა ცენტრალურ მცველად თბილისურ გრანდში ახლახან დაბრუნებული კვერკველია დადგა; მიქაუტაძის ნაცვლად კი ძირითად ცხრიანზე ზივზივაძე იდგა, რომელსაც საკლუბო დონეზე ჟორჟზე მეტი სათამაშო პრაქტიკა და უკეთესი ფორმა აქვს.
შეიძლება ითქვას, რომ დიდად მოულოდნელი ცვლილება შემადგენლობის მხრივაც არ ყოფილა, თუმცა მოულოდნელი აღმოჩნდა უკრაინელთა სწრაფი კონტრშეტევა თამაშის სტარტზევე და მიხაილო მუდრიკის ჭკვიანური ჩაწოდება, რომელსაც კვერკველიას ავტოგოლი მოჰყვა. არადა მატჩი ჩვენ უკეთ დავიწყეთ, თითქოს საკუთარ ფეხბურთს პირველივე წუთიდან ვთამაშობდით, სახიფათო მომენტიც შევქმენით, თუმცა უკრაინელებმა ჩვენივე იარაღი დაგვიპირისპირეს – სისწრაფე არც მათ ფლანგებს აკლდა. გოლის მერე ტაიმის ბოლომდე ჯერ კიდევ ვერ დავლაგდით, ვეძებდით გზებს, როგორ შეგვეტია, პარალელურად ჩაგვეშალა უკრაინელთა კონტრიერიშები, ანუ ამჯერადაც დაუგეგმავად მოგვიწია პირველ ნომრად თამაში.
მეორე ტაიმის სტარტზევე ჩაკვეს ნაცვლად მოედანზე ზურიკო დავითაშვილი შემოვიდა, აქცენტი ფლანგიდან სწრაფ გარღვევებზე გაკეთდა; ეს ჩანაფიქრი კიდევ უფრო ცხადი გახდა მომდევნო სამმაგი ცვლილების დროს, როცა გამოვცვალეთ ფლანგის მცველები და ცენტრალური თავდამსხმელი. წიტაიშვილი-გოჩოლეიშვილის შემოსვლა, ფაქტობრივად, გარდამტეხი აღმოჩნდა და რამდენიმე მწვავე ჩაწოდების მცდელობამ 77-ე წუთზე გამოიღო შედეგი: კაკაბაძის კარგ ჩაწოდებას ქოჩორაშვილის თავური დარტყმა მოყვა, დამატებაზე კი ჟორჟი აღმოჩნდა სწორ დროს სწორ ადგილას – ასე გავათანაბრეთ კიდეც ანგარიში.
მატჩის ბოლომდე ფსიქოლოგიური უპირატესობა ჩვენს მხარეს იყო, გვქონდა რეალური მომენტებიც, თუმცა ბოლო წუთებში კვლავ ჩვენს კართან მივიღეთ კონტრიერიში და მამარდა ორმაგი სეივით მოგვევლინა გმირად, გადაგვირჩინა უმნიშვნელოვანესი ქულა.
ცალკე გამოსაყოფია ჩვენი ნაკრების უდავო ლიდერის, ხვიჩა კვარაცხელიას პერფორმანსი, რომელსაც შეიძლება ითქვას ნაკრებში ერთ-ერთი საუკეთესო თამაში ჰქონდა. მიუხედავად იმისა, რომ ხვიჩას არცერთი საგოლე მოქმედება არ ჰქონია, იგრძნობოდა მისი მაღალი სათამაშო ოსტატობა თითოეულ ეპიზოდში, როცა კი ის ბურთს ეხებოდა – საჯარიმოს გარედან ორი შესანიშნავი დარტყმის გახსენებაც შეიძლება, როცა ერთ შემთხვევაში უკრაინელთა მეკარემ, ტრუბინმა, მეორე შემთხვევაში კი ხარიხამ იხსნა უკრაინის კარი. როცა კვარას მარცხენა ფლანგიდან შემტევი ტიპის მცველი (ჯერ შენგელია, მერე კი წიტაიშვილი) ეხმარება, ბევრად მეტი სივრცე და საშუალება აქვს, ითამაშოს უფრო ლაღად, განახორციელოს წარმატებული დრიბლინგები და ნებისმიერ მონაკვეთში შექმნას უპირატესობა. ბათუმში მას არ გაუმართლა, თუმცა ამ ტაქტიკის პირობებში ის აუცილებლად უფრო ეფექტიანი იქნება და, როგორც მინიმუმ, ალბათობა გაიზრდება იმის, რომ საქართველოს ნაკრები გაიტანს გოლებს. კვარა სრულიად დამსახურებულად გახდა მატჩის MVP!
ჩვენდა გასახარად, პარალელურ შეხვედრაში ჩეხეთმა და ალბანეთმა ქულები გაიყვეს, შესაბამისად, ჩეხეთი ლიდერობს ჯგუფს 8 ქულით, 7-7 ქულა გვაქვს ჩვენ და ალბანეთს, ბოლო ადგილზეა უკრაინა 5 ქულით. ჯგუფში დარჩა სულ ერთი ტური და ორი გადამწყვეტი შეხვედრა: ჩეხეთი-საქართველო და ალბანეთი-უკრაინა.
იმ შემთხვევაში, თუკი 19 ნოემბერს, 23:45 საათზე გასამართ მატჩში საქართველო ჩეხეთს დაამარცხებს, პარალელურ შეხვედრაში კი ალბანეთი უკრაინას ვერ მოუგებს მინიმუმ 3 გოლით, ჩვენ გარანტირებულ პირველ ადგილზე გავალთ. სწორედ ამიტომ მიქაუტაძის გოლი და ქულა ბათუმში გადამწყვეტი შეიძლება აღმოჩნდეს – რეალური შანსი გვაქვს, გავიდეთ პირველ ადგილზე და გავაგრძელოთ ბრძოლა მუნდიალის საგზურისთვის! საუკეთესო წინ არის!