ქართული ნაციონალური ბალეტის, სუხიშვილების საშემოდგომო ტური დაიწყო – ევროპის ქვეყნებსა და ქალაქებში 70 მოცეკვავე და ორკესტრი გაემგზავრა. საფრანგეთი, პოლონეთი, ჩეხეთი, ბელგია, გერმანია, ავსტრია, შვეიცარია, იტალია და თურქეთი – ესაა სწორედ იმ ქვეყნების ჩამონათვალი, რომელთა ქალაქებშიც თანამედროვე ქართული კულტურის გამორჩეულად მნიშვნელოვანი ფენომენის, ქართული ცეკვის სანახავად მივლენ ადგილობრივი სტუმრები.
ტური 12 ოქტომბერს ტრიუმფალურად გაიხსნა და დაიწყო საფრანგეთის დედაქალაქ პარიზიდან, იმავე წარმატებით გაგრძელდა ბელგიის ქალაქ ჰასელტშიც და მოგზაურობა დღემდე გრძელდება. საშემოდგომო ტურის ბოლო ქალაქი 9 და 10 დეკემბერს მეზობელი თურქეთის სტამბოლი იქნება.
ევროპული ტურის 70 მოცეკვავეში ერთ-ერთია სალი მირესაშვილი, რომელიც ამ დატვირთული ორ თვეზე გადანაწილებული გასტროლების შესახებ გვიყვება – ფიზიკური და ფსიქოლოგიური მზაობა, ამბები, ადამიანები და ემოციები უშუალოდ მოცეკვავის მზერითა და გამოცდილებით – მოცეკვავე სალი მირესაშვილის ევროპული ტურის დღიური:
„ამჟამად ვიმყოფებით 2-თვიან მოგზაურობაში, ამ პერიოდში დაგეგმილია 50 კონცერტი ევროპის 10-მდე ქვეყანაში. ჩემთვის ეს უკვე ძალიან ნაცნობი გარემო და სიტუაციაა, ამიტომ რთული რეჟიმი დიდ დისკომფორტს აღარ წარმოადგენს – თითქმის ყოველდღე გვაქვს 4-5-საათიანი გზა ქალაქიდან ქალაქამდე, ამიტომ მაქსიმალურად ვცდილობ, მგზავრობის დროს მოვახერხო დასვენება.
გასტროლი მოცეკვავეს დიდ შესაძლებლობას აძლევს, რომ განავითაროს საკუთარი უნარები, არა მხოლოდ სცენაზე, არამედ კონცერტისთვის მოსამზადებელ პროცესშიც. ყოველდღიური პრაქტიკა, შეზღუდული დრო, განსხვავებული გარემო გხვეწს და განაპირობებს შენს პროფესიონალიზმს. გასტროლზე თითქმის ყოველდღიური რუტინა გვაქვს, გრძელი გზა, კოსტიუმების მოწესრიგება, რეპეტიცია და კონცერტი, ეს მეორდება 50-ჯერ. ყოფილა შემთხვევები, როდესაც მოსამზადებლად მხოლოდ 15 წუთი გაქვს და ამ დროში შეუძლებელი უნდა შეძლო. ყოველდღე გაქვს საშუალება, შენი თავი გააუმჯობესო, ზუსტად ეს არის ის მთავარი მიზეზი, რის გამოც ყველა განსაკუთრებულად ველოდებით გრძელვადიან გასტროლებს.
მიუხედავად რთული გრაფიკისა და დიდი ფიზიკური დაღლილობისა, მაქსიმალურად ვცდილობთ, განვიტვირთოთ და დადებითი ემოციებით ავივსოთ. ძალიან სასიამოვნოა, როცა აღმოაჩენ, რომ იქ, შენთვის სრულიად უცხო ადგილას, იციან ჩვენზე, სადაც ამას საერთოდ არ ელოდები, სუხიშვილების ხსენებაზე თვალები უფართოვდებათ – იქნება ეს ტაქსის მძღოლი, მაღაზიაში მომუშავე ადამიანი თუ სხვა.
არ მახსენდება კონცერტი, სადაც მინიმუმ ერთი ქართული დროშა მაინც არ ფრიალებს მაყურებელში. ყველგან, ყველა ქალაქში გვხვდებიან ემიგრანტები, გვამხნევებენ ქართული შეძახილებით და გვერდში დგომას გამოხატავენ, კონცერტის ბოლოს კი მათი ცრემლიანი თვალები და სიამაყის გრძნობა არის ის მთავარი მოტივაცია, რის გამოც ჩვენ ამ საქმეს ვაკეთებთ, ჩაგვაქვს ჩვენი კულტურა მრავალ ქალაქში და ვაცნობთ საქართველოს.
ყოველთვის გვაქვს მოლოდინი, თუ როგორ მიიღებს საერთაშორისო აუდიტორია ჩვენს კულტურას, რადგან ეს მათთვის ძალიან უცხოა. ყოფილა შემთხვევები, როდესაც პირველად გაგვიმართავს კონცერტი უცხო ქვეყანაში და მათი უკუკავშირი ძალიან დადებითი ყოფილა. გავიხსენებ უკრაინაში ჩვენს ბოლო მოგზაურობას, როდესაც ომის დაწყების პირველ დღეს მოგვიწია ქალაქ ლუცკის დატოვება, როცა ხალხი ჩვენს ჩემოდნებზე წარწერა “სუხიშვილებს” ხედავდა, ომის პერიოდშიც კი ჩვენს კონცერტებზე დასწრება სურდათ და გულისწყვეტას გამოხატავდნენ, რადგან უკრაინის დატოვება გვიწევდა. ყველგან ვგრძნობთ სიყვარულსა და პატივისცემას.
უდიდესი პასუხისმგებლობაა, გაიტანო შენი ქვეყნის კულტურა საზღვრებს გარეთ, მაყურებლის ოვაცია კი ზუსტად ის არის, რაც გავიწყებს ყველანაირ დაღლილობას და მზად ხარ, იგივე მილიონჯერ გაიმეორო.“
ევროპული ტურის დასრულებისთანავე, დეკემბრის ბოლოს (22, 23, 24 და 25 დეკემბერს) სუხიშვილები ამჯერად სამშობლოში ქართველი მაყურებლის წინაშე წარდგება კლასიკური თუ ახალი ქორეოგრაფიული კომპოზიციებით.