,,მწვერვალი“ (1976)
რეჟისორი მერაბ კოკოჩაშვილი
მესტიის მოკლემეტრაჟიანი და მთის ფილმების ფესტივალი მნიშვნელოვანი, გამორჩეული მოვლენაა დღევანდელ კინოში, ვინაიდან მისი ერთ-ერთი მთავარი მიზანი, ადამიანის სინამდვილესთან, მის ბუნებრივ საწყისებთან და მშვენიერებასთან დაბრუნებაა.
ადამიანის და მისი საცხოვრისის – სამყაროს ურთიერთდამოკიდებულებების მთელი სირთულე კი რეჟისორმა მერაბ კოკოჩაშვილმა ქართული კინოს გარდატეხის პერიოდიდან მოიტანა ეკრანზე.
ფესტივალის არასაკონსკურსო პროგრამაში წარმოდგენილი ფილმი ,,მწვერვალი“, 1976 წელსაა გადაღებული და ადამიანური ვნების, მისი ბუნებასთან მიახლოების სწრაფვის იმ ინსტინქტებთან გვაახლოებს, რომელთა არც არსი და არც დროსთან დამოკიდებულება არ იცვლება. ამასთანავე, ფილმის მკაცრი ესთეტიკა მაყურებელსაც აძლევს პირველქმნილი ბუნების მისტიციზმის დანახვის საშუალებას.
,,მწვერვალი“ სახვითი სისადავითა და განსაკუთრებული დრამატული განცდით,
მარადიული სათქმელით გამორჩეული ნამუშევარია (ოპერატორები გ. გერსამია, ზ. გუდავაძე, მხატვარი დ. ერისთავი). სტიქიასთან და მთასთან პირისპირ დარჩენილ ადამიანებს, სამყარო საკუთარი არსის შეცნობას სტიქიის ფონზე აიძულებს. ქართველი და უცხოელი ალპინისტების ეს ტრაგიკული ლაშქრობა სიცოცხლის საწყისის ასოციაციებს აღძრავს მაყურებელში.
მერაბ კოკოჩაშვილის ფილმის თემაც და მისი უჩვეულოდ მგრძნობიარე, ერთი მხრივ, დაუნდობელი სამყაროს ასახვის ფორმაც მოკლებულია ყოველგვარ ზედმეტ ხიბლს. მთის და მისი სიმკაცრის იდუმალება, მოულოდნელობის განცდა, სისუსტეების და სიმამაცის ის ერთიანობა, რომელიც მხოლოდ ბუნებასთან პირისპირ დარჩენილ ადამიანებს შეიძლება დაეუფლოს -ყოველივე ეს ორგანული, ბუნებრივი და თავისთავადია.
ქართველი და უცხოელი ალპინისტები (როლებში: დ. დანგაძე, დ. ჩუბინაშვილი, მ. კოკოჩაშვილი, ზ. ქირიკაშვილი, ა. სულგი, ე. აგასილდი, ო. ვეფხვაძე, დ. აბაშიძე) მწვერვალთან დარჩენილი პირველქმნილი სამყაროს შეცნობას სწორედ ამ განცდის ფასად იწყებენ და მერაბ კოკოჩაშვილის ფილმის მთავარი სათქმელი განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია დღეს, როდესაც ადამიანის სამყოფელი ხელოვნებასთან, მთასთან, საწყისთან მის დაბრუნებას ითხოვს.