“კრიმანჭულის ქურდები” (2020)
ხათუნა ხუნდაძე
რა შეიძლება მოხდეს მეორე მსოფლიო ომისდროინდელ, ქართულ (მთიანი გურია) სოფელში ისეთი, რაც მაყურებელს ქურდობის და სიცრუის შესახებ წარმოდგენას შეუცვლის?
ხათუნა ხუნდაძის ,,კრიმანჭულის ქურდები“, საქართველოს მთიანი გურიის სოფელში მომხდარი ამბის შესახებ მოგვითხრობს, რომელსაც დღესაც იხსენებენ თაობები.
უნიკალური გურული კრიმანჭულის სასიმღერო მოტივის ქურდობა და გვართა შორის სასიმღერო კონკურსზე წარდგენა, ქურდობის სრულიად უჩვეულო, კომიკურ ვერსიებს ბადებს ერთ-ერთ ქართული სიმღერით განთქმულ გვარში და ამ რთული მისიის – კრიმანჭულის მიყურადების, დამახსოვრების და უფროსებამდე მიტანის შესრულება მოზარდებს ევალებათ (ანდრია გაბარაშვილი-ხუნდაძე, ლილე ლემანი).
ამ ხმოვანებით მდიდარ, მუსიკალურად დატვირთულ გარემოში, ადამიანები და ოჯახები ომის დროსაც კი, ტრადიციული და იპროვიზირებული შემოქმედებითი პროცესის ბუნებრივ ძახილს ემორჩილებიან – ეს მათი, ლაღად გაზრდილი, ჰარმონიასთან თანამცხოვრები ადამიანების პოეტური და იუმორნაზავი ყოფაა, რომლის მთლი სიდიადეც, მის უბრალოებასა და კეთილი მეტოქეობის არსშია.
სინამდვილეში, ომიც და მისი სისასტიკეც, ვერ იარსებებს იქ, სადაც ადამიანები მზად არიან კრიმანჭული ,,მოიპარონ“ მეორე მომღერალი გვარის ოჯახური რეპეტიციიდან… ეს სრულიად გასაოცარი ამბავი, რომელიც მეორე მსოფლიო ომის მიწურულს ნამდვილად მოხდა, მაყურებელს ფოლკლორით, ტრადიციული ხალხური სიმღერითა და ფილმის კომპოზიტორის (კომპოზიტორი – მანანა ხუნდაძე-ლემანი) თანამედროვე პოეტურ-ეკლექტური მოტივებით ვითარდება.
სიყვარულს და ბედნიერებას ადამიანებთან ერთად ყოფნას, ხალისის და შემოქმედების მხოლოდ შინაგანი განცდა სჭირდება – ამას ნათელს ჰფენს ის სივრცეც, რომელსაც რეჟისორი იყენებს – მშვენიერს, დაცლილს ყოველგვარი ხელოვნურობისაგან და ყოველდღიურობის ხიბლით აღსავსეს.