კანის კინოფესტივალზე საკონკურსო პროგრამის სექციაში ნაჩვენებ ჯეიმს გრეის “არმაგედონის დროს” მაყურებლის დიდი ოვაცია მოჰყვა.
ავტობიოგრაფიული დრამის მოსათხრობად, რეჟისორმა ენტონი ჰოპკინს, ენ ჰეთევეის და ჯერემი სთრონგს მოუყარა თავი. პროტაგონისტი მოზარდის პოლ გრაფის როლი კი ბენქს რეპეტას მიანდო.
ემოციურ განწყობას, რასაც საკუთარი ამბის თხრობა გულისხმობს, ისიც ამძაფრებდა, რომ ორი წლის წინ ჯეიმს გრეის მამა კოვიდით გარდაიცვალა.შესაბამისად, მოგონებების არქივში მუშაობა კიდევ უფრო სენსიტიური გახდა.
ესაა საშუალო კლასის ებრაული ოჯახის პორტრეტი; პოლის ბავშვობა და მოზარდობა 1980 იანი წლების ქუინსში.
პოლისთვის რთულ სამყაროში თვითგამორკვევის და ცნობიერების ფორმირების ინსტრუმენტი ხატვაა; ბავშვობის და მოზარდობის შესაყარზე მყოფი ემოციური ბიჭისთვის, სკოლა რთული სივრცეა, შავკანიანი ჯონი – საუკეთესო მეგობარი, ბაბუა კი მფარველი ანგელოზი.
პოლი ჯონისთან (ჯეილი ვები ერთად დიდ ბიჭად ქცევის სხვადასხვა თამაშის ვერსიას მოსინჯავს. მკაცრად დასჯას კი, უფრო მძიმე დანაშაულით უპასუხებს.
პოლი ჰეკლბერი ფინის ჰგავს. ბიჭი, რომელიც გარბის. გარბის და უკან აღარ იყურება. ჰეკის მსგავსად, პოლიც სწავლით შეწუხებულია; პოლიც გააბოლებს, თამბაქოს არა,- მარიხუანას; პოლიც გამუდმებით ფათერაკების ძებნაშია.
საჯარო სკოლების თემა, რასიზმი, დისკრიმინაცია, ცოლ-ქმრული კრიზისი, რეიგანის საარჩევნო კამპანია,1980 იანი წლების შფოთი, გარდატეხა და ტკივილი – გრეის არმაგედონში ყველაფერი ერთად მოკრძალებულად იყრის თავს.
ამერიკაში, თითქოს ტრადიციაა ასეთი, – მოზარდის ჩამოყალიბების პროცესების თემას ლიტერატურული ძეგლები მიუძღვნან. მარკ ტვენის, ჯერომ სელინჯერისა და ჰარპერ ლის წყალობით ეს ასეა. შემდეგ, წიგნს არ იკმარენ ხოლმე, იღებენ ეკრანიზაციას, აკეთებენ მიუზიკლებს.
ჯეიმს გრეიმ ტრადიცია გააგრძელა და კინომაყურებელს ამ თემაზე შექმნილი საკუთარი ამბავი, პერსონალური ფილმი გაუზიარა.