რთულია ისეთი ადამიანის პოვნა, რომელიც ღვინის დამზადების შესახებ გარკვეულ ინფორმაციას არ ფლობს, თუნდაც ზედაპირულს. ერთი შეხედვით, პროცესი მარტივია – პირველ რიგში, ვაზის გაშენება, შემდეგ რთველი, ყურძნის დაწურვა და საბოლოოდ, ყურძნის წვენის ფერმენტაციით ღვინის მიღება. რეალურად, ხარისხიანი ღვინის დამზადება ბევრად დელიკატური პროცესია – დიდ ცოდნას, შრომას და სიფრთხილეს მოითხოვს. ერთი და იგივე სახეობის ყურძნისგან შესაძლოა სრულიად სხვადასხვა გემოსა და ხარისხის ღვინო დამზადდეს, რაც დამოკიდებულია როგორც რეგიონის კლიმატურ პირობებზე, ისე დავარგების ხანგრძლივობასა და ტექნოლოგიებზე.
მსოფლიოში ვაზის ათასობით ინდივიდუალური ჯიში არსებობს. ბევრი ქვეყნისა და რეგიონისთვის მხოლოდ ადგილობრივი, ენდემური ჯიშებია დამახასიათებელი, რომლებიც კონკრეტული ჰავის პირობებში ხარობს. სწორედ ეს მრავალფეროვნება – განსხვავებული ტრადიციები, სხვადასხვა ჯიშების კომბინაციები თუ დავარგების მეთოდები ქმნის ღვინის სამყაროს ამოუწურავ სიმდიდრეს.
ღვინის ფერი
პირველი, ძირითადი და ყველაზე თვალშისაცემი მახასიათებელი, რითიც ღვინოები ერთმანეთისგან კლასიფიცირდება, ფერია. როგორც წესი, ყურძნის ჯიშები ფერის მიხედვით ორ ნაწილად იყოფა – თეთრი და წითელი. შესაბამისად, ლოგიკური იქნებოდა იმის დასკვნაც, რომ წითელი ღვინო წითელი ჯიშის ყურძნისგან მზადდება, თეთრი კიდევ – თეთრისგან. თუმცა, ეს თეორია ყოველთვის არ შეესაბამება სიმართლეს. რეალურად, ყურძნის გულისგან ყოველთვის ნეიტრალური ფერის ღვინო მიიღება. ის, რასაც ღვინოს სახასიათო ფერს აძლევს, ყურძნის კანია. შესაბამისად, ზოგჯერ თეთრი ღვინის დამზადებისას წითელი ფერის ყურძენს კანს აშორებენ და საბოლოოდ, მზადდება თეთრი ღვინო, რომელშიც წითელი ჯიშის ყურძენსაც შეხვდებით.
დაძველება
წითელი და თეთრი ღვინოების დაძველებისას, ბევრი დეტალის გათვალისწინებაა საჭირო. მაგალითად, მნიშვნელოვანი ინფორმაციაა ის, რომ ყველა თეთრ ღვინოს არ უხდება მუხის კასრში დაძველება, რადგან ხის არომატი ზოგ შემთხვევაში ზედმეტად მძაფრია თეთრი ყურძნისთვის. ამის გამო, მეღვინეები თეთრ ღვინოს ხშირად უჟანგავი ლითონის ავზებში აძველებენ. თეთრი ღვინისგან განსხვავებით, წითელი ფერის ყურძნის ჯიშებისთვის მუხაში დაძველება ბევრად შედეგიანია – მუხის კასრის განსაკუთრებული არომატი წითელ ღვინოს კიდევ უფრო ინტენსიურს და სურნელოვანს ხდის. ასევე, მნიშვნელოვანი განსხვავებაა ისიც, რომ, როგორც წესი, თეთრი ღვინო წელიწადზე მეტ ხანს არასდროს ვარგდება. მაშინ, როდესაც წითელი ღვინო შეიძლება მთელი საუკუნითაც კი დაძველდეს.
საკვებთან შეხამება
იმის ზუსტი ცოდნა, თუ რომელ კერძს რომელი ღვინო უხდება, არამხოლოდ გემოვნური სიამოვნებისთვისაა მნიშვნელოვანი, არამედ იმისთვისაც, რომ მიღებული პროდუქტი ბევრად სასარგებლო იყოს ჩვენი ორგანიზმისთვის. არასწორად შერჩეულმა კომბინაციამ შესაძლოა სრულად დაუკარგოს ღვინოს თავისი არომატი და ვერც ჩვენმა ორგანიზმმა შეძლოს მისი ჯანსაღად ათვისება.
შედარებით მძიმე კერძებს, როგორიცაა საქონლის ან ცხვრის ხორცი ყველაზე მეტად წითელი ღვინო ეხამება, მაგალითად ფრანგული ბრენდის – Chateau Rochebelle-ის წითელი მშრალი ღვინო – Grand cru Classe, რომლის შეძენაც SOLO ბუტიკში შეგიძლიათ. SOLO ბუტიკში ასევე შეგხვდებათ ავსტრიული მეღვინეობის – Schloss Gobelsburg-ის თეთრი ღვინო – LANGENLOIS, რომელიც ავსტრიული ეროვნული ყურძნისგან მზადდება და იდეალურად ესადაგება შედარებით მსუბუქ კერძებს – სალათებს, თევზეულსა და ზღვის პროდუქტებს.
თუ როგორ უნდა შევარჩიოთ სწორად ღვინო კერძთან ერთად, ამაზე ვრცლად აქ შეგიძლიათ წაიკითხოთ. SOLO ბუტიკში კი მაღალი ხარისხის ღვინოების არჩევანი გელოდებათ.