„ჩვენი პირველი შეხვედრა არ მავიწყდება. მეხუთე კლასში ავად გავხდი, სკოლის პირველი ერთი კვირა გავაცდინე, კლასელებისგან უკვე ვიცოდი, ქართულის მასწავლებელი მაგარი მკაცრი ქალიაო. სკოლაში მისულს მაინცდამაინც ქართულის გაკვეთილზე დამაგვიანდა. კარი რომ შევაღე, ცივად გადმომხედა და თვალით მანიშნა, დაჯექიო. მუცელში დამიარა ნერვიულობამ, გაუბედავად შევედი, დავჯექი და პირველივე გაკვეთილის შემდეგ დაიწყო ჩემი და მანანას, ჩემი და ლიტერატურის, ჩემი და სამშობლოს სიყვარული.
მანანა დანგაძე იყო ადამიანი, რომელმაც ძალდატანების გარეშე შემაყვარა ქართული და არამხოლოდ ქართული ლიტერატურა. შემაყვარა კითხვა და წერა. დიდი სიამოვნებით ვწერდი თემებს, რომლებიც შემდეგ საკონტროლო წერაზე, ასე ერქვა მაშინ, ზეპირად უნდა დაგეწერა. შენივე დაწერილი ნამუშევარი უნდა დაგეზუთხა და საკონტროლოს რვეულში ჩაგეწერა. მხოლოდ ამ საკითხზე ვერ ვთანხმდებოდით. აუცილებლად ვიწერდი საშინაო რვეულიდან საკონტროლოში, მაშინ მეგონა, ვატყუებდი, ახლა ვხდები, რომ თავს მატყუებინებდა.
არასოდეს ყვიროდა. სიჩუმე იყო მანანას გაკვეთილზე. ტყუილში რომ გამომიჭერდა ხოლმე, მკაცრად გამომხედავდა და მერე ჩურჩულით, ისე რომ სხვებს არ გაეგოთ, ჩაილაპარაკებდა – “ანა-მარია ქალი იყო, მაგრამ შველს ჰგავდა” – ამ დროს მინდოდა, მიწა გამსკდომოდა. ”
ზრდასრულობისკენ მიმავალ გზაზე გვხვდებიან ადამიანები, რომლებიც არასდროს გვავიწყდებიან, რომლებიც ცოდნის გაზიარებასთან ერთად გვასწავლიან ფიქრს, აზროვნებას, საკუთარი თავისა და სხვების სიყვარულს.
თუ შენც გახსოვს ასეთი მასწავლებელი და გინდა, ყველას გააცნო, გადადი ბმულზე და გაგვიზიარე საინტერესო ამბავი, რომელიც მასთან გაკავშირებს.
სწორედ განსაკუთრებული მასწავლებლების აღმოჩენას ისახავს მიზნად მასწავლებლის ეროვნული ჯილდოს კონკურსი, რომლის მთავარი მხარდამჭერიც წელს საქართველოს ბანკია. პროექტი The Global Prize– ის ფარგლებში ტარდება, მონაწილეობა კი ნებისმიერ მოქმედ მასწავლებელს შეუძლია. რეგისტრაცია უკვე დასრულდა, კონკურსის პირველ ეტაპზე აპლიკაციები ტექნიკურად შემოწმდება, საბოლოო გამარჯვებული, 5 ოქტომბერს, მასწავლებლის მსოფლიო დღეს, გამოვლინდება.