საქართველოს ბანკი - საქართველოს ეროვნული საფეხბურთო ნაკრების მთავარი სპონსორი.
გერმანიის ქალაქებში ჩვენთვის ისტორიული ევროპის ჩემპიონატი გრძელდება – ტურნირის ერთადერთი დებიუტანტი, საქართველოს ეროვნული ნაკრები ასპარეზობას და თავისი სათამაშო სტილითა და ხასიათით ყველას გაოცებას აგრძელებს. F ჯგუფის მეორე ტურში ვილი სანილის გაწვრთნილი გუნდის მეტოქე ძალიან ძლიერი ჩეხეთის ნაკრები იყო – ჰამბურგში გამართული შეხვედრა ძალიან დაძაბული და სანახაობრივი გამოდგა.
საქართველო VS ჩეხეთი 1-1
გოლები: მიქაუტაძე 1-0 [პენ. 45+4 წთ.], შიკი 1-1 [59 წთ.]
რაც შეეხება ჩვენი ეროვნული ნაკრების შემადგენლობას, ვილი სანიოლმა და მისმა თანაშემწეებმა თურქეთთან მატჩისგან განსხვავებით, ზურიკო დავითაშვილი ამჯერად ძირითად შემადგენლობაში დააყენეს, გიორგი ჩაკვეტაძე კი სკამზე იყო – ამ ცვლილებამ მცირე ტაქტიკური გადანაცვლებაც გამოიწვია და რიგ მომენტებში ვილის ფავორიტი 3-4-1-2 ზურიკოს საშუალებას აძლევდა, უფრო ხშირად ფლანგზე ყოფილიყო და, ფაქტობრივად, პირველ ტაიმში სამი ფორვარდით ვთამაშობდით, ფლანგის ნახევარმცველები, ოთარ კაკაბაძე და გიორგი წიტაიშვილი უფრო უკნიდან მოქმედებდნენ და მათი ძირითადი საქმე დაცვა იყო:
მეკარე: მამარდაშვილი;
დაცვა: კვერკველია, კაშია, დვალი;
ნახევარდაცვა: კაკაბაძე, ქოჩორაშვილი, მექვაბიშვილი, წიტაიშვილი ჩაკვეტაძე;
თავდასხმა: მიქაუტაძე, კვარაცხელია.
პირველი მატჩის მსგავსად, ჩეხეთთან შეხვედრაც ძალიან მძიმედ დავიწყეთ – კვლავ გვეტყობოდა ღელვა, შესაბამისად, ვუშვებდით ბევრ სათამაშო თუ პოზიციურ შეცდომას, ჩეხებიც ხვდებოდნენ ამას და პირველი 30-35 წუთის განმავლობაში განსაკუთრებულად აქტიურად გვიტევდნენ; მათი გაუთავებელი ჩაწოდებები და დომინაცია ნახევარდაცვაში – ეს ორი წამყვანი გარემოება ყველაზე მეტად გვიშლიდა ხელს, გვეპოვა საკუთარი თამაში, თუმცა საკუთარი თამაში ნაპოვნი და საუკეთესოდ შეთვისებული აღმოაჩნდა ჩვენი გუნდის 23 წლის მეკარეს – გიორგი მამარდაშვილს (ბარემ ვთქვათ, რომ მამარდა მატჩის საუკეთესო მოთამაშე გახდა და 2004 წლის ევროპის ჩემპიონატის შემდეგ სეივების საუკეთესო მაჩვენებელი (10) დააფიქსირა).
აიღე საგულშემატკივრო ბარათი

პირველი ტაიმის ბოლო 10-15 წუთი ბურთი უფრო აქტიურად გვეჭირა, ჩეხების შეტევებმაც იკლო და ტაიმის კულმინაციაც მატჩის სურათის შესაბამისი აღმოჩნდა – სტანდარტულიდან ხვიჩა კვარაცხელიას ჩაწოდებას საჯარიმოში ჩეხი ფეხბურთელისგან ხელით თამაში მოყვა, VAR-ის სისტემამ კიდევ ერთხელ გვიშველა და პენალტიც დაინიშნა. გიორგი მიქაუტაძემ კი თერთმეტმეტრიანი შესანიშნავად შეასრულა და უკვე მისი მეორე გოლიც გაიტანა ევროპის ჩემპიონატზე.
მეორე ტაიმი ჩვენთვის კვლავ მძიმედ დაიწყო – ჩეხები შეტევებს აგრძელებდნენ, ჩვენს კონტრიერიშებს კი ძალიან უხეში და ხისტი თამაშით უმკლავდებოდნენ. ზოგადად, თამაში ძალიან უხეში გამოვიდა, რაც სტატისტიკურადაც აისახა: მსაჯმა სულ 9 ბარათი უჩვენა მოთამაშეებს (4 – საქართველოს, 5 – ჩეხეთს). ჩეხების გაუთავებელმა ჩაწოდებებმა და კუთხურებმა 59-ე წუთზე შედეგი გამოიღო და გაგვიტანა იმან, ვისგანაც ეს ყველაზე მოსალოდნელი იყო – თავურის შემდეგ ბურთი ჯერ ძელს მოხვდა, მერე კი ცარიელ კარში ლევერკუზენის ბაიერნის თავდამსხმელმა, შიკმა ადვილად შეაგდო.
გოლის მერე თამაშის სურათი ოდნავ შეიცვალა, დაიწყო ცვლილებებიც ორივე გუნდის რიგებში, მამარდა კვლავ სასწაულად იდგა და ნებისმიერი არეულობისა თუ შეუთანხმებელი თამაშის ფონზე ყველაზე მშვიდად და ცივი გონებით აგრძელებდა ჩვენს გადარჩენას. მან არაერთხელ დაგვტოვა თამაშში, გვინარჩუნებდა შანსს, რომელიც გული გვიგრძნობდა, რომ აუცილებლად მოვიდოდა და ასეც მოხდა, თანაც სულ ბოლო წუთსა და წამზე – 95-ე დამატებულ წუთზე კონტრიერიში წამოვიღეთ, შეცვლაზე შემოსული გიორგი ჩაკვეტაძე გაიქცა, წინ ასევე შეცვლაზე შემოსულ საბა ლობჟანიძეს უპასა – მეკარესთან ერთი-ერთზე დარჩენილმა საბამ ერთი შეხებით დაარტყა და ბურთი კარს ზემოდან გადასცდა. ძალიან ბევრი ასეთი მომენტი გვინახავს და ვიცით, როგორი რთულია ასეთ დროს შესრულება – დასანანია, თუმცა თან გვიხარია ისიც, რომ ჩეხეთის ნაკრები ჩვენთან წაგებას ძალიან ცოტათი გადაურჩა, ალბათ, რამდენიმე სანტიმეტრითაც კი.
ჩვენი ჯგუფის მეორე შეხვედრაში პორტუგალიამ თურქეთს დამაჯერებლად 3-0 სძლია და ჯგუფის ერთპიროვნულ ლიდერად იქცა – ჯგუფიდან გასული და, სავარაუდოდ, გადახალისებული პორტუგალიის ნაკრები ბოლო მატჩს ჩვენთან, 26 ივნისს გამართავს. თავის მხრივ, ჩეხეთი და თურქეთიც ითამაშებენ და საბოლოოდ გაირკვევა ჯგუფიდან გამსვლელი ორი ან სამი ნაკრები.
ჩვენი, როგორც დებიუტანტის ორი მატჩი რომ შევაჯამოთ, თამამად შეგვიძლია უკვე იმის თქმა, რომ ევროპული ფეხბურთის რუკაზე დავბრუნდით – ყველამ შეგვამჩნია და შეამჩნია ის, თუ როგორ ვთამაშობთ ჩვენ ფეხბურთს. თანამედროვე ფეხბურთის ფონზე კიდევ უფრო მძაფრად ჩანს ჩვენი საფეხბურთო ხასიათის გამორჩეულობა – ტექნიკა, თამაშის ვნება და მოგების სურვილი, რომელიც მხოლოდ და მხოლოდ სანახაობრივი ფეხბურთით უნდა მიიღწეოდეს. უდიდესი ყურადღების ცენტრშია მამარდა, ჟორჟი, კვარა და ტურნირის მთავარი აღმოჩენა – გიორგი ქოჩორაშვილი! ევრო 2024 აუცილებლად იქნება მათთვის და კიდევ სხვა ქართველი ფეხბურთელებისთვის კარგი ტრამპლინი მათსავე საკლუბო კარიერისთვის.
იყო დრო, როცა ამ ჩემპიონატზე მოხვედრაც კი აუხდენელ ოცნებად მოჩანდა, ახლა კი ჯგუფის ბოლო მატჩის წინაც ვინარჩუნებთ თეორიულ შანსს, რომ გავიდეთ ჯგუფიდან. წინ პორტუგალიაა, წინ კიდევ ერთი 90 წუთია და საერთოდ ყველაფერი წინ არის!
ავტორი: გიორგი ყორღანაშვილი